Pušpa radi u selu Pudhukupam, u državi Tamil Nadu. Dok sjedi na zemlji između hrpa orahovih ljuski, kaže da joj je život uništen. Ožiljke od kiseline nema samo na šakama, već i na rukama i licu.
Pušpa Gandi (30) je nevidljivo lice prehrambene industrije koja utoljuje ogromnu glad Britanaca za indijskim orasima. Samo 2016. u Velikoj Britaniji je pojedeno 17.000 tona – za 35 posto više nego 2012. godine.
Pušpa je jedna od 500.000 radnika u Indiji zaposlenih na ljuštenju indijskog oraha. Gotovo svi zaposleni su žene, koje rade bez ugovora i bez garancije stalnog prihoda, penzije ili plaćenog odmora, piše Dejli mejl.
Mnoge od njih ne dobijaju ni rukavice, a čak i da ih dobiju, vjerovatno ne bi mogle da ih nose, jer bi usporile proces ljuštenja, a plaćaju ih po kilogramu neoljuštenih oraha (oko osam centi).
Indijski orah je bogat izvor proteina, magenzijuma, kalijuma, željeza i cinka, a monozasićene masne kiseline štite od srčanih bolesti. Međutim, malo ko zna da se ovi plodovi, koji se prerađuju u Indiji i Vijetnamu, ljušte ručno. Indijski orah ima dva sloja tvrde ljuske, između kojih se nalaze supstance – kardol i anakardinska kiselina, koje nagrizaju kožu i izazivaju teške opekotine.
Pušpa radi u selu Pudhukupam, u državi Tamil Nadu. Dok sjedi na zemlji između hrpa orahovih ljuski, kaže da joj je život uništen. Ne samo zbog neprekidnog ponavljanja iste radnje. Ožiljke od kiseline nema samo na šakama, već i na rukama i licu.
“Već počinje da peče”, kaže posle pet sati rada.
“Danas kad odemo kući i operemo ruke, vidjet ćemo potkožne čireve. Potrebno je nedjelju dana da prođu, a onda se pojave novi”, kaže ona.
Pranje ruku ne samo da ne pomaže, nego otvara stare rane. A i njih je mnogo, svuda.
Dok Pušpa priprema večeru za svog muža, ćerku i dvojicu sinova, primorana je da sjecka luk i ljute papričice. To je užasno peče. A kada sjedne da večera – a ovdje se jede rukama, pošto nema viljušaka i kašika – od začinjenog karija na prstima maltene urla od bola.
Dobrotvorna organizacija “Traidcraft Exchange” za takve uslove krive kupce, koje agresivno spuštaju cijene, prisiljavajući kompanije da zapošljavaju jeftinu radnu snagu, prije svega žene i djecu.
Najmlađa djevojčica koja radi zajedno s Pušpom je Suganti Ramalingami, koja ima 13 godina. Ona izostaje iz škole da bi radila.
Pušpa zarađuje svega 200 rupija (oko tri eura dnevno), a proizvede oko deset kilograma oljuštenih oraha dnevno. Ona i njen suprug, koji je zidar, često ne mogu da plate račune, pa pozajmljuju novac uz kamatu od tri odsto. Trenutno imaju dug od preko 600 eura.
U ovakvoj situaciji radnici poput nje moraju brže da rade kako bi dodatno zaradili, što znači da su povrede češće. Pušpi je ručna ljuštilica više puta uhvatila prste.
Uma Džajamurti, medicinska sestra u lokalnoj bolnici Kudalore, kaže da su joj prošle godine često dolazili pacijenti koji su ostali bez jagodice prsta.
Oko 40 odsto pacijenata u bolnici liječi se zbog povreda zadobijenih prilikom obavljanja ovog posla.
“Ljudi uglavnom dolaze zato što kiselina dospije ispod noktiju i dolazi do zapaljanja”, kaže ona i dodaje da se, zbog troškova, javljaju samo kada je bol “nepodnošljiv”.
Preuzeto sa Nedeljnik.rs