U okviru obilježavanja 22. godišnjice genocida u Srebrenici, Žene u crnom, uz podršku umjetničkih kolektiva MMC Led art iz Novog Sada, Dah teatar iz Beograda, aktivistkinja i aktivista civilnog društva, organizuju 10. jula 2017. od 19:30 do 20:30, na Trgu Republike u Beogradu scensku akciju „Srebrenica 8372“.
Genocid u Srebrenici je najveći ratni zločin nakon Drugog svjetskog rata u Evropi. Režim S. Miloševića saučesnik je genocida pružanjem ogromne političke, vojne, logističko-finansijske pomoći Vojsci Republike Srpske. Ovom prilikom podsjećaju da je:
– Država Srbija prva i do sada jedina država na svijetu koja je presudom Međunarodnog suda pravde (2007.) proglašena odgovornom za kršenje Konvencije o sprečavanju i kažnjavanju zločina genocida.
– U Haškom tribunalu je van razumne sumnje dokazana individualna krivična odgovornost velikog broja pripadnika srpskih oružanih formacija i političkih institucija koje su djelovale u duhu ostvarenja teritorijalnog projekta Velike Srbije, a genocid u Srebrenici je dio tog projekta.
– Državni vrh Srbije, zajedno sa zvaničnicima Republike Srpske, a uz pomoć Rusije, spriječio je juna 2015. godine donošenje Rezolucije o Srebrenici u UN.
– U Srbiji vlada paranoičan strah koji se ispoljava u pomahnitalim reakcijama i na samo pominjanje riječi genocid. Tome nesumnjivo doprinosi i uporno odbijanje aktuelnog predsjednika Republike A. Vučića da zločin u Srebrenici imenuje genocidom, u čemu ga slijede ne samo političari i političarke vladajuće koalicije, nego i najveći dio opozicionih političara. Time se potvrđuje sistematsko održavanje one ideologije koja je omogućila genocid i koja opravdava zločine, slaveći zločince kao heroje. Treba li da upozoravamo da takva tvrdokornost u odbrani zločina i zločinaca neumitno vodi ovo društvo u još dublji moralni sunovrat?
– Žene u crnom i srodne organizacije više od decenije traže da se prizna genocid, da se 11. jul proglasi Danom sećanja na genocid u Srebrenici i da se negiranje genocida kvalifikuje kao krivično djelo. Ignorisanje naših zahtjeva potvrđuje nedostatak političke volje i moralnog kapaciteta sadašnjih vlasti, ali i sponu između ideologije zločina i sadašnjih vlasti Srbije, kontinuitet moralnih i kulturnih obrazaca sa režimom pod kojim je izvršen genocid – državno organizovani zločin.
– Stoga ćemo ponavljati ove naše zahtjeve, nadopunjujući ih i zahtjevom za raskidanjem svih odnosa države Srbije sa secesionističkom politikom vlasti u entitetu Republika Srpska, insistirajući na jasnom stavu prema odgovornosti za rat i ratne zločine, prema genocidu i prema etničkim čišćenjima. Samo tako će vlada Republike Srbije uspjeti da započne sa ostvarivanjem proklamovanih ciljeva državne politike, među kojima su i postizanje regionalne saradnje i stabilnosti (ali samo pod uslovom da se predsjednik i premijerka liše usluga svojih saradnika koji dolaze iz kriminalno-političkog i ratno-profiterskog miljea).
