Na splitskom groblju Lovrinac danas je veliki broj građana na posljednji počinak ispratio novinara, režisera i književnika Predraga Lucića.
Među brojnima koji su se došli po posljednji put pozdraviti s Lucićem, uz članove porodice, prijatelje i poznanike, između ostalih, bili su glumci Rade Šerbedžija i Žarko Radić, zatim Boris Dežulović, Senad Pećanin, Ahmed Burić, Milorad Pupovac, Davor Bernardić, Drago Pilsel…
Kovčeg s tijelom preminulog Lucića iz kapele je na put ka mjestu konačnog počinka ispraćen pjesmom Monty Pythona “Always Look on the Bright Side of Life”.
Nakon vjerskog obreda, prije spuštanja kovčega u grobno mjesto svom velikom prijatelju i dugogodišnjem saradniku obratio se Dežulović.
“U jeziku u kojem živimo nema riječi ni imenice za našega tebe, a siromašan je jezik koji za tebe nema riječi. Tom si jeziku, eto, jedna riječ previše, svaki put za njega prevelik, vazda preko njegove sitne mjere. Prevelik, prejak, preglasan, predobar, predrag. Previše velik za jezik kojim ćeš pisati, previše jak za gomilu nasuprot koje ćeš stati, previše glasan za tišinu koja će te slušati, previše dobar za vrijeme u kojem ćemo se naći, previše drag za ljubav kojom ćemo te voljeti“, kroz suze je, između ostalog, poručio Dežulović.
Lucić je nakon teške bolesti preminuo u srijedu, 10. januara, u 53. godini. Uz Viktora Ivančića i Borisa Dežulovića bio je jedan od osnivača satiričko-političkog lista “Feral Tribunea”, čiji je bio glavni i odgovorni urednik.
Smrt Lucića duboko je potresla hrvatsku javnost, jer je u svojoj sredini bio izuzetno cijenjen i priznat kao “novinar bez mrlje”. Mnogi su njegov novinarski izražaj opisali jednom riječju – sloboda. Telegram saučešća porodici uputio je i hrvatski premijer Andrej Plenković.
Lucić je rođen u Splitu 12. februara 1964. godine. Osnovnu i srednju školu završio je u rodnom gradu.
Pozorišnu i radio režiju studirao je na Fakultetu dramskih umjetnosti u Beogradu. Režirao je u glavnom gradu Srbije, te Sarajevu i Tuzli.
U martu 1993. godine napušta “Slobodnu Dalmaciju”, u kojoj je radio kao predratni i ratni reporter, i s grupom kolega i prijatelja pokreće samostalni i suvereni dvosedmičnik “Feral Tribune”. Kasnije je “Feral Tribune” postao sedmičnik, a sve do njegovog gašenja 2008. godine Lucić je radio kao urednik, satiričar, autor tekstova… Pjesničke, prozne i dramske tekstove objavljivao je u časopisima “Sarajevske sveske”, “Fantom slobode”, “Ars” i “Naše pismo”.
Lucić je bio član Hrvatskog društva pisaca.
Izvor: Anadolija
