Vizionari u oblasti biotehnologija vjeruju da nije daleko dan kada će masovno gajenje stoke i živine pripadati prošlosti.
Dopisnik njemačkog lista “Spiegel” otkriva čime su trenutno zaokupljeni naučnici Tehnološkog instituta Masačusets (MIT), Univerziteta Harvard i ostalih naučnih instituta širom Sjedinjenih Američkih Država.
U novom prijedlogu zakona predstavničkog doma traži se donošenje mjera kojima će biti utvrđeno pod kojim bi okolnostima životinjsko tkivo iz laboratorije bilo dozvoljeno za ljudsku upotrebu i, u vezi s tim, da li ono uopće može da se zove “meso”.
Zamisao zvuči prilično jednostavno: meso se uglavnom sastoji od mišića, a njih je moguće dobiti od matičnih ćelija – putem beskonačnog dijeljenja matičnih ćelija u ogromnim količinama.
Teoretski, od jedne jedine ćelije za 50 dana moglo bi da se dobije deset tona mesa, koliko je potrebno za godišnje potrebe oko 150 ljudi, prenosi Blic.rs.
Sergej Brin, jedan od osnivača “Googlea” investira bogatstvo u holandsku kompaniju MosaMeat, koja već sljedeće godine namjerava da podigne prvu fabriku vještačkog mesa.
Osnivač “Microsofta” Bil Gejts (Bill Gates) i britanski poduzetnik Ričard Brenson (Richard Branson) finansiraju konkurentsku kompaniju iz Kalifornije “Memphis Meats”, koja planira da 2021. iznese na tržište prve proizvode od “laboratorijskog mesa”.
“Vještačko meso” mnogo obećava: udio plinova iz kravljeg želuca u ukupnom efektu staklene bašte za koji su odgovorni ljudi iznosi 16 posto. Goveda, svinje i kokoši identificirani su kao najveći zagađivači okoline. Šume se sijeku da bi se osigurao prostor za krda stoke. Potrebe za vodom, energijom i prostorom u gajenju stoke ogromne su. Šta kada svega toga ne bi bilo?
Da razmnožavanje mišićnih ćelija i proizvodnja mesa nisu iste stvari, postalo je jasno kada je Mark Post, osnivač kompanije MosaMeat, avgusta 2013. predstavio prvi hamburger iz laboratorije.
Osim neprivlačne bjeličaste boje, nije sadržao ni masne ćelije ni ćelije vezivnog tkiva, zbog čega je bio bljutav i suh, ali najveća prepreka na putu do uspjeha bila je cijena: oko četvrt miliona eura!
Proizvođači vještačkog mesa, međutim, brzo napreduju. Od predstavljanja prvog vještačkog hamburgera u Londonu do danas, naučnici su uspjeli da razviju privlačniju nijansu, masnoću i bolji ukus, a cijena je drastično niža: 11 eura po burgeru.
Prema tome, krajnje je vrijeme da se odgovori na pitanje da li je ono što nastaje u inkubatoru zaista “meso”. Post i njegovi saradnici žele da koriste taj naziv, ali poljoprivredni lobi je protiv toga. Njima bi najviše odgovarao naziv koji bi kupcima ogadio proizvod, na primjer: “životinjsko in-vitro tkivo”.
