Svima nam je, vjerovatno, poznat izraz “sve u 16”, kojim intenzitetu naše aktivnosti dajemo numeričku vrijednost u vidu broja 16.
Raditi nešto sve u 16 obično podrazumijeva raditi to najvećim mogućim kapacitetima, predano, intenzivno, svojski, požrtvovano i svim silama.
“Eno ga! Spava sve u 16!”
“Ne brini se! Radim, sve u 16!”
Međutim, odakle vodi porijeklo ovaj neobičan izraz ili, bolje da se zapitamo, zašto je baš broj 16 tako važan u cijeloj ovoj priči. Čega je to zapravo 16?
Novije, laičke interpretacije ovaj izraz dovode u vezu sa fudbalskom terminologijom, te se tako situacija u kojoj svi igrači jednog tima prelaze u protivnički šesnaesterac ne bi li predano i do samog kraja napadali gol dovodi u vezu sa životnom situacijom u kojoj se nešto obavlja svojski, do kraja, svim silama, odgovorno, predano.
Ovo tumačenje je novijeg datuma i vjerovatno nema mnogo veze sa samim izrazom. Ipak, konkretan odgovor na pitanje čega je to 16 zapravo ne postoji.
Prema jednoj teoriji, u pitanju je nota u muzici najkraćeg trajanja, tzv. šesnaestinka, u isto vrijeme i najbrža nota, pa kada se nešto radi sve u 16, to je kao da se igra kolo po toj noti, brzo, energično, da sve leti.
Druga objašnjenja posežu u mitologiju i religiju drevnih naroda čije se arhetipske naslage čuvaju u kolektivnoj svijesti. Tako je jedna od važnijih vedističkih boginja bila Materišvani ili Materis vani (kod Slovena zapamćena kao Matersva), koja je prikazivana sa 16 ruku.
Ona ima simbolični značaj one koja rađa – Majke Svega. Raditi nešto sve u 16 značilo bi raditi sa njenih 16 ruku.
Odgovor na ovo pitanje možemo da potražimo i u važnosti broja četiri koji ima izrazitu religijsku, iskustvenu i mitsku simboliku.
Pored izraza kao što su u četiri oka ili pasti na sve četiri, tu su i četiri strane svijeta, četiri elementa (voda, zemlja, vazduh, vatra), a broj četiri izuzetno je rasprostranjen i u hrišćanskim učenjima – poznata su četiri proroka, četiri jahača apokalipse, četiri jevanđelista i četiri jevanđelja i sl.
A broj 16 je, zapravo, četiri na kvadrat. A kada jedan tako sveobuhvatan i savršen broj, kao što je četiri, biva pomnožen samim sobom, onda on daje broj punoće i sveobuhvatnosti – šesnaest.
Moguće da je u svesti našeg čovjeka upravo zato broj 16 ostao kao nedosanjani ideal brojnog sistema, pa raditi nešto sve u 16 znači, prije svega, raditi savršeno, pedantno i precizno, kao što je i taj broj.
