Za početak, gdje Aladin živi? On ne živi na Bliskom istoku. Takođe nije Arapin koji se nekim slučajem zatekao u Kini.
Priča o Aladinu je jedna od najpoznatijih priča na svijetu. To je priča o mladom junaku koji na putu od dna do vrha društvene ljestvice mora da nauči neke važne životne lekcije. Smještena je na egzotičnu lokaciju, sadrži primjerenu dozu magije, lijepu heroinu i zlog negativca.
Postoje još neke stvari o Aladinu koje su opštepoznate. Priča je deo Arapskih noći odnosno Hiljadu i jedne noći. U pitanju je čuvena zbirka priča i pripovedaka čije se autorstvo pripisuje misterioznoj Šeherezadi koja je izmislila roman u nastavcima.
Bila je jedna od sultanovih konkubina. Sultan je imao običaj da, nakon obavljenog posla, ubije konkubinu. Kada je Šeherezada došla na red ona je smislila način kako da produži svoj život. Pričala je sultanu priču, ali ju je prekidala kada postane najzanimljivija. Sultan je, makar do naredne večeri, morao da joj poštedi život kako bi čuo kraj priče. Kada bi sutradan završila jednu priču, Šeherezada bi započinjala drugu… I tako hiljadu i jednu noć.
Osim Aladina među najpoznatije Šeherezadine priče su i Sedam putovanja Sinbada Moreplovca i Ali Baba i četrdeset razbojnika.
Da li je sve baš tako?
Za početak, gdje Aladin živi? On ne živi na Bliskom istoku. U najstarijoj priči o Aladinu koja nam je danas poznata on je siromašni mladić koji živi na ulicama Kine. Takođe nije Arapin koji se nekim slučajem zatekao u Kini. Aladin je Kinez. Oni koji su pročitali ovu priču znaju ovu činjenicu. Pometnju je unio Diznijev crtani o Aladinu iz 1992. godine koji ne spominje kinesko porijeklo glavnog junaka.
Odakle onda dolazi priča o Aladinu? Svakako ne iz Hiljadu i jedne noći. Ili ne sasvim iz nje.
Mi je danas znamo kao dio Arapskih noći zato što su je prevodioci naknadno dodali ovoj zbirci kao bonus priču. Aladina je u Arapske noći svrstao francuski prevodilac Antonio Galand na početku 19. vijeka. Galand je priču čuo od arapskog pripovedača koji je Aladina smjestio u Kinu (dakle ne na Bliski već Daleki istok). Iako nema veze sa Arapskim noćima niti se pominje u bilo kom originalnom rukopisu priča o Aladinu je, zahvaljujući Galandu, postala najpoznatija priča ove zbirke.
Ovo nije jedina Galandova intervencija ovog tipa. Ali Baba i četrdeset razbojnika kao i Sedam putovanja Sinbada Moreplovca su priče koje je Galand dodao Arapskim noćima. Njih u originalnim rukopisima takođe nigdje nema. Tako da tri najpoznatije priče Arapskih noći zapravo ne pripadaju Arapskim noćima.
Koje su onda priče dio Arapskih noći? Najznačajnija je Tri jabuke, poznata i kao prva detektivska (ili anti-detektivska) priča. Počinje pronalaskom leša djevojke na čijem su tijelu vidljivi tragovi mučenja. Sultanov vezir mora da riješi slučaj u roku od tri dana ili će on lično biti pogubljen. Vezir tokom ta tri dana radi veoma malo toga na otkrivanu zločinaca (zato se ovo i naziva anti-detektivska priča), ali mu život u posljednjem trenutku spase pravi krivac koji prizna svoj zločin.
Galand je Arapskim noćima dodavao nove priče, ali je postojećim pričama oduzimao određene dijelove, one sa erotskom konotacijom. Sasvim je suprotnu stvar uradio čovjek koji je Arapske noći preveo na engleski jezik. U pitanju je kapetan Ser Ričard Frensis Barton britanski geograf, istraživač, prevodilac, pisac, mačevalac, vojnik, orijentalista, kartograf, etnolog, špijun, lingvista, pesnik i diplomata. Poslužio je i kao inspiracija za oca Indijane Džonsa u filmu Indijana Džons i posljednji krstaški pohod.
Ser Barton je prilikom prevođena Arapskih noći, umjesto da ublaži seksualnu sugestivnost priča i prilagodi ih konzervativnom viktorijanskom dobu, dodatno začinio priče dodavajući informacije i objašnjenja u fusnotama o orijentalnim seksualnim običajima. Zbog ovako slobodnog pristupa temi Arapske noći se nisu prodavale u knjižarama već je prevod privatno štampan samo za pretplatnike.
Izvor: Studomat.ba
