Koliko puta u danu kažete ili napišete OK?
Ova skraćenica jedna je od najčešće korištenih u engleskom jeziku i postala je popularan izraz koju koriste ljudi širom svijeta.
Postoje mnoge teorije o njezinom nastanku, a jedna od najpopularnijih priča vodi nas u Boston, tačnije u redakciju novina Boston Morning Post.
Novinarska šala
Prema teoriji etimologa Allana Waltera Reada, izraz je nastao potpuno slučajno, i to u kancelariji urednika Charlesa Gordona Greena, inače poznatog po svojim dosjetkama, a sve je počelo kao obična urednička šala.
Naime, 1839. u novinama je osvanuo satirični članak o gramatici koji je sadržavao izraz “OK”, odnosno skraćenicu za gramatički netačan izraz “Oll Korrect” (eng. “Sve tačno”). Izraz se ponovno pojavio u novinama tri dana kasnije, a zatim se proširio drugim medijima.
Izraz “OK” pokušao se iskoristiti i u političke svrhe kad se tadašnji američki predsjednik Martin Van Buren borio protiv Williama Henryja Harrisona za svoj drugi mandat. Van Buren je podrijetlom bio iz Kinderhooka u New Yorku te je stoga dobio nadimak “Old Kinderhook”, odnosno skraćenicu “OK”.
Istraživanje etimologa Reada odvelo ga je u Europu, gdje se izraz navodno koristio za kolačiće, dok je prema drugoj teoriji “OK” nastao kao skraćenica za telegrafski izraz “Open Key”.
U konačnici, izgleda da “OK” ne ide nigdje. Mogu mu se pridružiti “LOL”, “OMG” i druge popularne skraćenice, no “OK” i dalje ostaje univerzalan izraz koji se koristi diljem svijeta. I to je OK.
