Edo Maajka govorio je o svojoj borbi s anksioznošću i napadima panike.
On je istakao da se dugo bori s anksioznošću, ali i otkrio šta ga to najviše čini tjeskobnim.
“Većinom sam dobro i super, a nisam dobro kad me hvata anksioznost. Okidači su uvijek i stalno intervjui pred kamerama, u radijskim emisijama, javnim nastupima, kad moram sjediti i pričati. Blokada koju proizvodi tjeskoba te koči, pogotovo je to vidljivo u poslu kojim se bavim. Postaješ ograničen, ne daješ sve od sebe. I ta su stanja mučna i teška”, rekao je te dodao da ispada bahat zato što odbija intervju.
Potom je istakao da mu je najbitnije “preživjeti” prvih nekoliko minuta tokom javnog nastupa, a poslije sve ide lakše.
“Ako preživim prvi napad, mogu dalje. Opušteniji sam. Te je trenutke Aco (Aleksandar Stanković) u knjizi izvrsno opisao: gasiš se, gubiš tlo pod nogama. Zahvaljivali su mi što uopće govorim o tome. S druge je strane nezgodno što priznanje postane dio tebe i onda pogrešni ljudi pričaju o tome i sve gubi vrijednost”, naveo je.
