Dragomir Bojanić Gidra, ostat će upamćen kao glumac, kao legenda koja je zamijavala publiku.
Tragediju koju je doživio u djetinjstvu, nikada nije isticao.
Vrlo rano je ostao siroče kada je njegova majka preminula od tuberkuloze, a kada j enapunio deset godina , njegovog oca Jovana – Jocu, oficira srpske vojske strijeljali su 1943. tokom Drugog svjetskog rata.
Ostao je sam da se stara o sebi pa se po završetku srednje škole zaposlio u fabrici konzervi “Crvena zvezda”.
“Po profesiji sam zanatlija. Imam kvalifikaciju stečenu u STŠ Kragujevac, hemijsko-tehnološki odsjek. Glumom sam počeo da se bavim po potrebi službe, u kragujevačkoj fabrici konzervi “Crvena zvezda”. Zatim sam preko amaterskog pozorišta “Sveta Mladenović” došao u Kragujevačko narodno pozorište, čiji sam član dugo bio”, ispričao je Gidra u jednom intervjuu s početka sedamdesetih godina prošlog vijeka.
Upravo tu Gidra je doživio da ga sretna zvijezda pogleda. Njegove kolege su prepoznale talenat i skupile novac za Gidru da ode u Beograd i upiše Akademiju.
Obzirom da je odmah primljen, već na prvoj godini je igrao u Narodnom pozorištu, a odatle se vinuo među poznate.
